Thuis
Door: Vincent
Blijf op de hoogte en volg Vincent en Nanja
15 December 2008 | Nederland, Leiden
Hallo allemaal,
Daar ben ik dan weer. Vanachter mijn eigen computertje. De plaats waar het eerste bericht begon en het laatste afsluit. Onze vlucht was lang...heel lang, vertragingen daardoor gemiste vluchten en enorme wachttijden. Maar dan toch eindelijk, gistermiddag om iets over 5en liepen we door de deuren en was de reis dan toch echt voorbij.
Ik heb ruim drie fantastische maanden achter de rug en kijk met enorm veel plezier terug op een mooie tijd. Ik heb Spaans geleerd, nieuwe vrienden gemaakt uit heel de wereld en een heel nieuw land leren kennen. Argentinië is geweldig: de mensen zijn supersympathiek, de natuur is, zoals je wel gezien hebt, soms adembenemend en overweldigend en het dagelijks leven blijft verbazen.
Nu zit ik weer thuis en kijk weer door mijn eigen ramen naar buiten, ik zie de koude nevel, de voorbij tuffende auto's en de meeuwen op de daken tegenover me. Ik ben weer thuis.
Nu begint de napret van de vakantie, 5000 foto's uitzoeken en een mooi fotoalbum maken, meer dan 15uur film bekijken én bewerken tot een mooi overzicht en natuurlijk weer met mensen afspreken.
Dat lijkt me ook gelijk een mooie afsluiting van dit stuk; jullie medeleven. Ik heb zo genoten van al jullie reacties, op moeilijke momenten helpen ze je erdoor en op mooie momenten loop je nog meer met je hoofd in de wolken. Ik heb me soms behoorlijk verbaasd, er zijn mensen die niets van zich hebben laten horen, anderen waarvan je in eerste instantie niet verwacht dat ze meelezen blijken je hele avontuur gevolgd te hebben en dan zijn er natuurlijk ook de trouwste fans: mijn collega's, Frank en Marieke en Marijn en Marise, jullie berichtjes hebben heel veel voor me betekent.
Als laatste wil ik ook een aantal mensen heel persoonlijk bedanken:
- Mijn moeder en zusje die het dit jaar niet makkelijk gehad hebben maar mij wel vanaf het eerste tot aan het laatste moment gesteund hebben.
- Mijn vader die het aangedurft heeft een maand met mij te backpacken en het soms niet altijd gemakkelijk had met mijn overenthousiasme Gaat het alweer een beetje pa?
- En Nanja, ik wil jou het meest bedanken. In het begin was deze beslissing voor jou niet fijn om te horen, maar toch heb je me laten gaan. We hebben het soms moeilijk gehad, via msn/skype of sms, maar nu we weer samen zijn weten we dat het nog steeds goed zit en ik nog steeds heel veel van je hou. Het alleen reizen was heerlijk maar vanaf nu gewoon weer samen.
En waarheen... dat lezen jullie vanzelf wel weer.
Voor de laatste keer zeg ik CHAU!
Vincent
(ps, vergeet niet af en toe op http://www.jonginthecity.nl te kijken voor het laatste nieuws over hoe het nu verder gaat met mijn leven.)
Daar ben ik dan weer. Vanachter mijn eigen computertje. De plaats waar het eerste bericht begon en het laatste afsluit. Onze vlucht was lang...heel lang, vertragingen daardoor gemiste vluchten en enorme wachttijden. Maar dan toch eindelijk, gistermiddag om iets over 5en liepen we door de deuren en was de reis dan toch echt voorbij.
Ik heb ruim drie fantastische maanden achter de rug en kijk met enorm veel plezier terug op een mooie tijd. Ik heb Spaans geleerd, nieuwe vrienden gemaakt uit heel de wereld en een heel nieuw land leren kennen. Argentinië is geweldig: de mensen zijn supersympathiek, de natuur is, zoals je wel gezien hebt, soms adembenemend en overweldigend en het dagelijks leven blijft verbazen.
Nu zit ik weer thuis en kijk weer door mijn eigen ramen naar buiten, ik zie de koude nevel, de voorbij tuffende auto's en de meeuwen op de daken tegenover me. Ik ben weer thuis.
Nu begint de napret van de vakantie, 5000 foto's uitzoeken en een mooi fotoalbum maken, meer dan 15uur film bekijken én bewerken tot een mooi overzicht en natuurlijk weer met mensen afspreken.
Dat lijkt me ook gelijk een mooie afsluiting van dit stuk; jullie medeleven. Ik heb zo genoten van al jullie reacties, op moeilijke momenten helpen ze je erdoor en op mooie momenten loop je nog meer met je hoofd in de wolken. Ik heb me soms behoorlijk verbaasd, er zijn mensen die niets van zich hebben laten horen, anderen waarvan je in eerste instantie niet verwacht dat ze meelezen blijken je hele avontuur gevolgd te hebben en dan zijn er natuurlijk ook de trouwste fans: mijn collega's, Frank en Marieke en Marijn en Marise, jullie berichtjes hebben heel veel voor me betekent.
Als laatste wil ik ook een aantal mensen heel persoonlijk bedanken:
- Mijn moeder en zusje die het dit jaar niet makkelijk gehad hebben maar mij wel vanaf het eerste tot aan het laatste moment gesteund hebben.
- Mijn vader die het aangedurft heeft een maand met mij te backpacken en het soms niet altijd gemakkelijk had met mijn overenthousiasme Gaat het alweer een beetje pa?
- En Nanja, ik wil jou het meest bedanken. In het begin was deze beslissing voor jou niet fijn om te horen, maar toch heb je me laten gaan. We hebben het soms moeilijk gehad, via msn/skype of sms, maar nu we weer samen zijn weten we dat het nog steeds goed zit en ik nog steeds heel veel van je hou. Het alleen reizen was heerlijk maar vanaf nu gewoon weer samen.
En waarheen... dat lezen jullie vanzelf wel weer.
Voor de laatste keer zeg ik CHAU!
Vincent
(ps, vergeet niet af en toe op http://www.jonginthecity.nl te kijken voor het laatste nieuws over hoe het nu verder gaat met mijn leven.)
-
15 December 2008 - 15:09
Nelleke:
WELKOM!!
En nu weer verder als een echte Leidse Glibber!
Enne ZZ Leiden al 2x gewonnen toch??
We zien je toch wel gauw he?
-
15 December 2008 - 16:26
Suzanne:
Leuk dat je alleen gereisd hebt en met je pa, je enorm vermaakt hebt, en vanaf nu lekker weer samen met nanja gaat reizen! Ik ga je namelijk na-apen, ik ga 2 weken met mijn moeder en 2 weken in m'n eentje in canada rondtuffen!
Misschien zeg ik daarna ook wel, volgende keer met maarten :-) -
15 December 2008 - 18:30
Wendy:
Heey Vin,
Nou welkom thuis! Kun je weer lekker geniet van het prachtige weer hier in Nederland ;-) Wel een gezellige tijd om weer thuis te zijn en te genieten van Nanje, je ouders en vrienden!
Wel jammer voor ons dat we nu niet meer kunnen wegdromen bij je verhalen!
Nou tot snel!
(K) Wen -
16 December 2008 - 10:00
Ciel:
Juh Giesberrrt!
Daarrr ben je weerrr, welkom terug!
Ik heb je gevolgd tijdens je reis en ben een beetje jaloers op je. Toppie dat je dit gedaan hebt! Enne, Nanja, toppie, dat je hem hebt laten gaan. Da's échte liefde!
Hoop je snel te zien. De leerlingen missen je, de collega's missen je, ik mis je. Dikke kus! -
16 December 2008 - 11:08
Manoli:
De leerlingen moesten een kerstbal frobelen voor de kerstviering met daarop een foto van en tekstje over iemand die voor hen in de hoofdrol staat. Drie keer raden wat er op Benjamins bal staat :-)
Ik heb natuurlijk een charmante foto van je opgeduikeld, dat begrijp je ;-)
Maarre: leuk dat je weer terug bent, voor ons allemaal dan, en wij verzorgen het eten en jij de trucoles he? -
17 December 2008 - 16:57
Yvonne:
Hoi Vincent,
Weer terrrrrug in Leiden. Het weer is hier dan wel minder maar de vertrouwde mensen maken dat weer helemaal goed zo te horen. De stemming op school is ook goed, met verwarmingsperikelen en voorbereidingen voor Kerst. En.....kom je snel een keer langs op school? Al was het alleen maar om je fans weer eens te zien (BB).
-
19 December 2008 - 15:34
Els:
Fijn dat jij en je vader weer terug zijn. We zijn natuurlijk heel erg geïnteresserd in het eindresultaat van film en fotoboek.
Groetjes en sterkte met het acclimatiseren! -
03 Januari 2009 - 12:00
Barbara [tante]:
Lieve Vincent.
Zojuist je laatste verhaal van 15 december gelezen.Deze reis zal je niet snel vergeten en wie weet wat hier weer uit voortvloeit met al die nieuwe kennissen.
Wij wensen je een heel gelukkig 2009 en veel succes in je nieuwe baan.
Liefs uit Terneuzen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
